Psycholog radzi jak w tym trudnym czasie rozmawiać z dziećmi
PORADNIA PSYCHOLOGICZNO – PEDAGOGICZNA W SIEMIANOWICACH ŚLĄSKICH
Od 16 marca zamknięte są wszystkie żłobki, przedszkola i szkoły w całym kraju.
Rządowa decyzja ma zapobiec dalszemu rozprzestrzenianiu się koronawirusa. Sytuacja jest trudna i zmienia się błyskawicznie. Z dnia na dzień pojawiają się nowe doniesienia na temat wirusa. W obliczu tej sytuacji tak ważny jest kontakt z dziećmi, szczere rozmowy na temat tego co dzieje się wokół nas.
Jak opiekować i bawić się z dzieckiem?
To będzie intensywny domowy czas, a biorąc pod uwagę temperamenty dzieci, może być wyzwaniem, które niesie zarówno trudności jak i szansę na zmianę na lepsze. Dzieci lubią przewidywalność - bez ram i rytuałów, którymi są dla nich godziny w przedszkolach i szkołach, zabawy z kolegami oraz obowiązki – mogą czuć się zagubione. Po początkowej euforii związanej z brakiem dotychczasowych, często obciążających obowiązków, może pojawić się u nich niezadowolenie, znudzenie a nawet złość. Aby ułatwić nam wszystkim odnalezienie się w nowej sytuacji dobrze jest ustalić z dziećmi stały harmonogram dnia, uwzględniający wszystkie ważne sfery naszego życia: relacje rodzinne i ze znajomymi, hobby, zdrowie fizyczne, naukę i rozwój umysłowy, rozrywkę i relaks a także obowiązki domowe.
Ważne jest aby, nie pozostawiać dzieci zbyt długo samym sobie. Potrzebują one naszej uwagi i czasu. Wytłumaczmy dzieciom, dlaczego muszą zostać w domu. Jasne postawienie sprawy uspokoi je. Planując aktywność, warto pamiętać, że w zależności od wieku dzieci są w stanie skupić się na jednej rzeczy przez określony czas. Trzy - czterolatki będą bawić się jedną zabawką ok. 10 - 15 minut. Pięcio i sześciolatki nieco dłużej. Starsze dzieci, gdy wciągną się w jakiś temat czy zabawę są w stanie pracować przez 40 minut. Po tym czasie potrzebują przerwy przed nową aktywnością. W tym okresie dzieci spędzą zapewne przed monitorem trochę więcej czasu niż powinny. Specjaliści zalecają, aby dzieci do 3 roku życia w ogóle nie korzystały z urządzeń elektronicznych. W grupie wiekowej od 3 do 7 lat dozwolone jest maksymalnie 30 minut dziennie. Z kolei dzieci w wieku 7 do 12 lat mogą spędzać przed monitorem lub telewizorem ok. 60 minut.
Jest to czas, w którym rodzice mogą zachęcać dzieci do wspólnych codziennych zajęć np.:
- przygotowywać wspólnie posiłki
- razem odkrywać nowe oblicza starych gier (gry planszowe, karty, warcaby, szachy)
- rozwijać kreatywność dziecka poprzez ciekawe zabawy plastyczne, artystyczne, muzyczne
- czytać książki, bajki, komiksy
- oglądać pasma dla dzieci w TV lub filmy dokumentalne na platformach vod
- uczyć się - wykorzystując to, że wiele szkół i przedszkoli proponuje dzieciom różne zadania do wykonania
- poszukać nowego hobby
- zapewniać dzieciom porcję ruchu i świeżego powietrza, pamiętając o wybieraniu odpowiednich miejsc.
W Internecie na blogach o rodzicielstwie znajdziecie Państwo mnóstwo inspirujących pomysłów jak urozmaicić czas swoim dzieciom. Polecamy również opowiadanie stworzone przez kolumbijską psycholog – Manuelę Molinę Cruz, która pokazuje rodzicom jak rozmawiać z dzieckiem o obecnej sytuacji – TUTAJ.
Dodatkowo jeśli masz w domu nastolatka:
- Upewnij się, że nastolatek nie przecenia swoich zdolności do poradzenia sobie z sytuacją zagrożenia. Trzeba z nim omówić bardzo dokładnie zalecenia zdrowotne. Warto porozmawiać o jego zasobach, które pomogą mu przetrwać ten trudny czas
- Pamiętaj, że podczas korzystania z socjalmediów może on natknąć się na fakenewsy , które przyjmie jako bezdyskusyjną prawdę.
- Rozmawiaj z nastolatkiem o prawdziwości docierających do niego informacji i ucz szukania wiadomości w sprawdzonych źródłach
- Przekieruj uwagę nastolatka. Badania pokazują, że nastolatki czują się lepiej jeśli zaangażują się w inną działalność np. pomaganie potrzebującym.
Warto przeczytać TO.
Jak radzić sobie z lękiem (swoim i dziecka/nastolatka)?
Należy pamiętać, że dzieci tak jak i dorośli odczuwają lęk i niepokój związany z sytuacją pandemii. Słyszą różne informacje i doniesienia, ale przede wszystkim udziela im się niepokój odczuwany przez rodziców. Dlatego tak ważne jest aby dorośli oswoili również swój lęk. Aby uspokoić dziecko sami musimy być spokojni. Dzięki rozmowie i dostosowanej do wieku odpowiedzi na dziecięce pytania strach przed nieznanym stanie się mniejszy.
Sami dorośli powinni pamiętać aby:
- rozmawiać o tym, co się teraz dzieje, tylko tyle, ile jest niezbędne, i chronić siebie przed byciem cały czas zanurzonym w zagrożeniu oraz dbać o to, żeby dzieci nie uczestniczyły w tych rozmowach
- rozgraniczyć to, na co mamy wpływ, od tego, na co nie mamy i skupić się na tym pierwszym
- nie zamartwiać się tym, co się jeszcze nie wydarzyło
- sprawdzać tylko rzetelne źródła informacji omijając emocjonalne doniesienia
- odwiedzać strony z informacjami nie częściej niż dwa razy dziennie, dbać o to,
- żeby dzieci nie słuchały cały czas nowych doniesień o pandemii
- unikać rozmów nakręcających niepokój
- zaangażować się w konkretne działania, aby odciągnąć się od myślenia o rzeczach, na które nie ma się wpływu. To czas który można wykorzystać na zrobienie porządków, czytanie książek, nauczenie się czegoś nowego czy właśnie zabawę z dziećmi
- dużo rozmawiać z bliskimi, znajomymi na różne tematy – dzwońmy do siebie!!!
- miło spędzać czas – śmiech i wygłupy rozładowują napięcie i u dzieci, i u dorosłych
Jak porozmawiać z dziećmi o koronawirusie
Temat groźnego wirusa zdominował nasze rozmowy, co oczywiście nie uchodzi uwadze naszych najmłodszych, którzy z natury należą - i bardzo dobrze - do ciekawskich. Możemy to wykorzystać, aby przekazać im wiedzę o tym niewidzialnym przeciwniku, którego nie wolno lekceważyć. Bardzo pomocny w tym okaże się materiał, który znajdziecie Państwo TUTAJ.