Dzień walki z dyskryminacją osób niepełnosprawnych
5 maja - to ważny dzień dla wszystkich osób z niepełnosprawnością oraz tych, którzy podejmują działania służące najskuteczniejszemu niwelowaniu barier i budowaniu środowiska przyjaznego oraz dostępnego dla wszystkich ze specjalnymi potrzebami.
Ratyfikując w 2012 roku Konwencję Organizacji Narodów Zjednoczonych o Prawach Osób Niepełnosprawnych, Rzeczpospolita Polska potwierdziła równość osób z niepełnosprawnością wobec prawa jak również przyjęła zobowiązanie poszanowania godności, gwarancji równouprawnienia oraz tworzenia warunków do samorealizacji oraz wsparcia w osiąganiu celów osobom z niepełnosprawościami. Realizacja praw osób ze specjalnymi potrzebami to likwidacja istniejących barier a także tworzenie jak najlepszych warunków wsparcia. Osiągniecie wyznaczonych celów jest możliwe dzięki zaangażowaniu samych osób z niepełnosprawnościami, środowiska, podmiotów je reprezentujących oraz organów publicznych czy instytucji. Dlatego cieszy, że nie tylko w atmosferze tak ważnych świąt, jak dzisiejsze, potrafimy współpracować przeciwdziałając wszelkim formom dyskryminacji. Słowa wypowiedziane 38 lat temu przez Jana Pawła II są wciąż aktualne: Osoby „niepełnosprawne” w pełni są istotami ludzkimi z należnymi im wrodzonymi, świętymi i nienaruszalnymi prawami, które mimo ograniczeń i cierpień wpisanych w ich ciało i władze, stanowią jednak o szczególnym znaczeniu godności i wielkości człowieka. Osoba przeto w jakiś sposób „upośledzona” (I tu zawsze Jan Paweł II dawał cudzysłów, żeby podkreślić, iż to słowo ma zupełnie inne znaczenie) (…), będąc podmiotem ze wszystkimi jego prawami, winna mieć ułatwiony dostęp do uczestnictwa w życiu społeczeństwa we wszystkich wymiarach i na wszystkich poziomach, odpowiednio do swych możliwości. Osoba „upośledzona” jest jednym z nas i w pełni uczestniczy w naszym człowieczeństwie. Byłoby rzeczą w najwyższym stopniu niegodną człowieka i zaprzeczeniem wspólnego człowieczeństwa, gdyby dopuszczało się do życia społecznego, a więc także do pracy, tylko osoby pełnosprawne, gdyż w ten sposób popadałoby się w niebezpieczną formę dyskryminacji słabych i chorych ze strony silnych i zdrowych.”